Dziennik Elektroniczny
,,Życie ludzkie jak iskra, jak płomyk zdmuchnięty powiewem wiatru, jak wiersz niedokończony - błyska i gaśnie", ale przecież coś pozostaje...
Tradycją stały się organizowane co roku w listopadzie Poetyckie Zaduszki, które wprowadziły w nastrój refleksji oraz zadumy nad mijającym czasem. Pozwoliły skierować myśli ku nieobecnym bliskim i tymi którymi już z nami nie ma.
Wiersze recytowała młodzież z internatu wraz z Panią kierownik Magdaleną Baranek, a oprawą muzyczną zajęła się Pani Agnieszka Rogalska. Całość przygotowała Pani Arleta Sztaba.
